Vandaag eens noordwaarts

Het was vanochtend vroeg dag. We wilden graag weg van deze camping omdat er twee grote groepen jeugd kampeerden die toch voor wat drukte zorgde. Het stadje Agrigento hebben we maar gelaten voor wat het was. We hebben koers gezet richting Sciacca en de eerste stop was in Siculiana. Volgens de Trotter een mooi oud stadje in Arabische steil dat vroeger helemaal overdekt was. Helaas met de wildste fantasieën konden wij er niets van achterhalen. Wel bijzonder is dat wanneer je hier overleden bent een grote bos bloemen bij de voordeur krijgt met een lint waarop een tekst staat. Daarnaast wordt op de gevel een poster geplakt (50x70cm) met je naam en sterfdatum. Stom, maar daar heb ik dus geen foto van gemaakt. Na een bakkie koffie zijn we verder gereden. De omgeving sprak ons niet aan. Sciacca zijn we doorheen gereden, tot in de haven. Af en toe recht naar beneden. Later weer omhoog werd het in het centrum met een paar mooie panden best wel mooi. Maar het was zo druk en hectisch dat we de auto ook met geen mogelijkheid kwijt konden. Dus verder dan maar. De "kustweg" S115 ging mij te snel en ik wilde wel wat meer zien. Anja met de kaart op het dashbord en de Trotter op schoot wist wel raad. Gele weggetjes, witte weggetjestjes. Boem, nee geen boem, maar wel einde weg. Geheel uit het niets, eerst het blauwe bord met rode en witte pijl, direct gevolgd door een opgebroken weg. (foto) Keren dan maar. Een stukje verder, op een kruispunt, duikt ineens een herder op met een kudde schapen. Altijd leuk. Daarna kwam het idee op om in Castelvetrano te gaan lunchen. Komen we daar in de omgeving, een vuile bende! Zelfs al zou het vuilnisophaaldag zijn geweest dan nog. Anja zei "ik stap hier niet eens uit, laat staan dat ik hier ga eten". Maar we wilden nog wel graag een hoogtepuntje vandaag. Trotter bood uitkomst door ons te tippen voor Salemi. Het was een hele toer om bij het oude centrum te komen maar het was dik de moeite waard. We hebben daar gewandeld en gelopen en we zijn echt de weg kwijt geraakt. Een doolhof van kleine straatjes, doorgangetjes en boven op de top van het dorp een kasteel en een kerk die voor 85% was ingestort. Wel heel mooi zoals ze de restanten hebben bewaard. Eenmaal terug op ons vertrekpunt lekker koffie met een bekertje water genomen. Dat hadden we wel verdiend. Inmiddels werd het tijd om richting camping te gaan. We pakte een bijzonder mooie route, op de kaart een geel weggetje met een groen lijntje erlangs. Dat doet mij eraan herinneren dat we vanochtend vertrokken zijn uit een heel arm(zalig) stukje Sicilië en dat het pas na Castelvetrano wat beter werd. Langs ons geelgroene route werd het met sprongen beter. We rijden namelijk het wijngebied in van en rond Marsala. Tot mijn grote verbazing reden we een paar keer achter een tractor met een kar vol met druiven. Is het niet een beetje vroeg om druiven te oogsten? Hoe dan ook, ze maken hier een heel zoete amber kleurige wijn. Driekwart drinken ze zelf op en de rest wordt geëxporteerd naar de VS. Hoe dan ook wij zijn aangekomen op onze camping, hebben een duik in het zwembad genomen en Anja heeft heerlijk gekookt. Zodadelijk aan de koffie en de plannen voor morgen bespreken. Groetjes en kusjes. Tot morgen