Wat een

Je gelooft het niet, vanochtend om 08.45 uur vertrokken. Receptie pas om 09.00 uur open, maar Anja regelt dat wel. Vandaag gingen we op pad voor de natuur. Heel de noordwest punt van Sicilië is natuurgebied. Op de uiterste punt is een stadje San Vito lo Capo. Wij dachten, natuur, niet druk, rustige mensen, lekker om op die manier richting einde van de vakantie te dobberen. We komen in dat stadje aan ..... wat een drukte!! Stadje leek wel iets cowboy achtigs te hebben. Allemaal laagbouw, meest begaandegrond en een plat dak. Maar dan de mensenmassa. 25 rijen breed op het strand allerlei restaurantjes en barretjes. Ik heb er een paar foto's van bijgevoegd maar het is het aanzien niet waard. Colaatje gedronken en zo snel mogelijk weer weg. Even kijken of we via een wit weggetje wellicht toch richting Palermo konden komen en dan meteen wat meepikken van dat natuurgebied. Nou ik kan je vertellen, van dat natuurgebied is 80% afgebrand. Daar hoef je voorlopig niet naar toe. Werkelijk, je krijgt de tranen in je ogen als je dat ziet. Nou goed, ons weggetje liep dood. Dus heel dat eind weer terug. We begonnen langzamerhand scheel te kijken van de honger, vonden we een geweldig restaurant langs de weg. Parkeerplaats werkelijk bomvol, dus dat moet goed zijn. En inderdaad, heerlijk. Lekker een moot tonijn gegeten en toen verder. En toen begon het gedonder, campings waar je niet dood gevonden wilt worden. Dus maar weer verder en verder ..... Totdat ik het helemaal had gehad. Ik pakte Google Maps en voerde onze camping bij Cefalù in waar we eerder een paar heerlijke dagen hadden gehad. Voor de zekerheid nog even gebeld of er plaats was, geen probleem we waren welkom. Wij koers naar  Cefalù, dwars door Palermo, gaan met die banaan. Rond 19.30 uur waren we op de camping. De boel in orde gemaakt en toen zwaar bezweet (sorry, is niet smakelijk maar wel realiteit hier) de zee in gesprongen. Feitelijk zou je die duik vanaf onze tent kunnen wagen, ware het niet dat 50 meter best wel diep is. Hoe dan ook we zitten eerste rij, 50 meter boven zee. Beneden mij klots de zee op het strand en een paar rotsen. Inmiddels is er een zacht briesje opgestoken. Beneden op het strand zitten wat jonge gasten te zingen en gitaar te spelen. Deze dag was echt vermoeiend maar dat is op deze manier snel vergeten. We gaan er nog een paar dagen heerlijk van genieten. Groetjes allemaal en tot snel. XXX