Naar Trapani en terug

Na rijp beraad hebben we gisteravond besloten een dagje rond te reizen en aan het einde van de dag terug te komen op de campeggio in Marsala. Trapani is immers maar 30 km verder en daar in de buurt zijn geen campings te bespeuren. Dus vanochtend de boel ingepakt en op weg. Eerst naar Trapani waarvan het oude centrum op een landtong ligt. Later, toen de stad groeide is men verder op het land gaan bouwen. De auto neergezet op een groot plein dat bestierd wordt door een handige jongen die je een plaats aanwijst en daar een vergoeding voor vraagt. Anja gaf hem €1,50 en toen keek hij een beetje beteuterd. Maar toen we vertelde dat we in een uur of twee weer terug zouden zijn was het in orde. Bij terugkomst kreeg Anja een hand en ik een highfive. Iedereen blij. Trapani zelf is niet echt bijzonder. Het is wel leuk dat je aan zee loopt, haaks op de zee een straatje doorsteekt en dan weer bij de zee uitkomt. We hebben de auto opgehaald en koers gezet naar een dorp 10 km verderop en 758 meter hoger. Een mooi slingerweggetje met op de kaart wederom een groen randje, maar dat kun je nu helemaal zwart inkleuren. Ik weet niet wanneer, maar die hele berg heeft in de brand gestaan. Een treurige aanblik, benieuwd hoe lang het duurt voordat dat weer groen is. Het stadje zelf heeft een zeer toeristische hoofdstraat, maar wijk je daar maar even van af dan ben je de toeristen allemaal kwijt. We hebben daar een lekkere pasta gegeten en naast onze Cola ook nog een fles water soldaat gemaakt. Terwijl we voor die tijd denk ik al ieder meer dan een liter water op hadden. Je kunt hier blijven drinken! Het stadje is heel stijl en de bestrating heel glad. Toen we het stadje verlieten waren de koolhydraten verbrand en het water verdamt. Terug naar beneden en de kustweg volgen voor de volgende bezienswaardigheid. Het gebied tussen Trapani en Marsala is bekend vanwege de zoutwinning. Aan de kust staan hier en daar nog oude windmolens die werden gebruikt om het zeewater binnen te halen in de bekkens waar het water vervolgens kan verdampen. Tot slot hebben we de kustweg verder gevolgd. Daar zagen we dat er bij gebrek aan strand allemaal steigers waren gebouwd van zo'n kleine 100 meter lang om te kunnen zonnen en zwemmen. Het is nu 21.00 uur, we gaan nog een klein hapje eten en een glaasje wijn drinken dat eigenlijk net niet koud genoeg is. De koelkast doet zijn uiterste best maar met de temperaturen redt hij het net niet. Gezellige avond nog allemaal en tot morgen maar weer. We trekken weer verder noordwaarts. XXX