Dolceaqua

Wat een dag. Gisteravond hoorde we van Mieke over een vreselijk ongeluk met dodelijke afloop voor een wielrenner. Vanochtend vroeg vernamen wij via Dadette dat het om Rob Lammerts ging. Wat een schok. Deze en genen gebeld, iedereen zwaar geraakt. Toch de boel maar ingepakt en op weg gegaan. Rond het middaguur kwamen we aan op onze camping. Tafels en stoelen eruit en op naar Dolceaqua. Een plaatsje waar de tijd heeft stilgestaan en nog staat. Hoe het gebouwd is, is een compleet raadsel. Je zou het moeten zien om te begrijpen wat ik bedoel. Wellicht krijg je een indruk wanneer je de foto's ziet. Na onze klimpartij door dit dorp hadden we nog tijd over om even naar Latte di Ventemiglia te rijden. Daar ben ik ooit lang geleden, 7 jaar achter elkaar, met mijn ouders op vakantie geweest. Een mooi "herenhuis" met zijn voeten op het strand. Hier liggen mooie herinneringen. Het lag er allemaal nog hetzelfde bij dan 40 jaar geleden. Eind van de middag lekker teruggereden naar de campisimo. Borreltje, hapje ..... en vanavond maar eens samen over de kaart buigen wat we morgen weer gaan ondernemen.